کاتولیک رومی
معنای اصلی "خوشبختی" در زبانهای مختلف اروپایی شامل خوش شانسی ، شانس یا اتفاق می افتد. معنا و مفهوم در فلسفه یونان ، اساساً به اخلاق اشاره دارد.
در کاتولیک ، غایت نهایی وجود بشر متشکل از سعادت ، معادل لاتین معادل eudaimonia یونانی یا "سعادت مبارک" است که توسط توماس آکوئیناس ، فیلسوف ، متکلم قرن سیزدهم به عنوان چشم اندازی زیبا از ذات خداوند در زندگی بعدی توصیف شده است.
از نظر سنت آگوستین و توماس آکویناس ، آخرین هدف انسان سعادت است: "همه مردان در آرزوی پایان آخر ، یعنی سعادت ، اتفاق نظر دارند." آکویناس با ارسطو موافقت کرد که تنها با استدلال در مورد عواقب اعمال نمی توان به خوشبختی دست یافت ، بلکه نیاز به پیگیری علل خوب اعمال مانند عادات مطابق فضیلت نیز دارد. به نوبه خود ، عادات و اعمالی که به طور معمول منجر به خوشبختی می شوند مطابق با آکویناس ناشی از قوانین است: قانون طبیعی و قانون الهی. این قوانین ، به نوبه خود ، مطابق با آکویناس بود که توسط علت اول یا خدا ایجاد شده است.
از نظر آكويناس ، خوشبختي شامل "عمليات عقل حدسي" است: "در نتيجه خوشبختي عمدتاً در چنين عملياتي ، يعني در تأمل در امور الهي ، تشكيل مي شود." و "پایان آخر نمی تواند شامل زندگی فعالی باشد که مربوط به عقل عملی است." بنابراین: "بنابراین آخرین خوشبختی و کاملی که در زندگی آینده منتظر آن هستیم ، کاملاً در اندیشه است. اما خوشبختی ناقص ، مانند آنچه در اینجا می توان داشت ، در درجه اول و در وهله اول در تدبر ، اما در مرحله دوم ، در یک عملیات عقل عملی که اعمال و احساسات انسان را هدایت می کند. "
پیچیدگی های انسان ، مانند خرد و شناخت ، می تواند باعث ایجاد رفاه یا خوشبختی شود ، اما چنین شکلی محدود و گذرا است. در زندگی زمانی ، تأمل در خداوند ، بی نهایت زیبا ، عالی ترین لذت اراده است. Beatitudo یا سعادت کامل ، به عنوان رفاه کامل ، نه در این زندگی ، بلکه در زندگی بعدی حاصل می شود.
ورزش و نرمش خوشبختی ,زندگی ,سعادت ,آکویناس ,مطابق ,اعمال ,زندگی بعدی ,زبانهای مختلف ,اصلی خوشبختی منبع
درباره این سایت